Tekst en foto’s: Rob Strating

De NSU 1200 TT van Max Ungricht

In het kader van de deze maand georganiseerde bergrace, de Arosa ClassicCar, nu een special over de NSU 1200TT van mijn vriend Max Ungricht die meereed in de Classic Trophy, een gelijkmatigheidswedstrijd.

Historie
In 1969 ontmoette ik de Zwitser Max Ungricht voor de eerste keer en wel in Goes. Hij parkeerde zijn NSU 1000 TTS op de Beestenmarkt in de Ganzenstad. Hij werkte toentertijd namens Siemens Zwitserland aan de uitbreiding van de telefooncentrale in Goes.
We werden vrienden en dat zijn we nog steeds.
Hij liet zijn 1000 TTS door Spiess ombouwen tot een toerwagen in de klasse Groep 2 tot 1000 cc en vanaf de herfst van 1973 reden we races in Zandvoort, maar ook op het vliegveld van Woensdrecht.
Later werd hij gesponsord door de Roompot, toen nog een camping/caravanbedrijf.
Hoewel hij na zijn Goese periode meestal in het buitenland werkte, bleef de NSU in garagebox in Goes staan en voor elke race reed ik samen met mijn zwager Henk Scheffer naar Zandvoort en haalde we Max op Schiphol op.
In 1976 stopte hij echter met racen, omdat hij voor zijn werk in Israël woonde.

NSU 1200 TT in Arosa
We schrijven nu september 2021, 54 jaar later…

Ik laat Max graag aan het woord: “Siegfried Spiess werd in 1965 ‘Bergmeister’ met een NSU 1000 TTS. Hij bekwaamde zich later in het tunen van racemotoren, eerst voor NSU, daarna voor Volkswagen en Opel. Nog steeds is Spiess Tuning een grote naam in de racewereld.
Ik beschik over een document waarin deze auto in 1969 voor het eerst door hem ingezet werd als Groep 5 raceauto, zowel bij bergraces als op circuits als dat van Hockenheim.
Vervolgens kan ik nagaan dat de auto in 1973 door een Zwitser werd gereden en dus naar Zwitserland werd geïmporteerd.
Ik kocht de auto begin jaren ’80, echter zonder motor, versnellingsbak en aandrijfassen. Op 2 februari 1986 heb ik van een handelaar in Berlijn de motor, versnellingsbak en meer onderdelen gekocht. De originele NSU-Spiessmotor had dienst gedaan in een Brixner raceauto. Sindsdien heeft alles tot 2020 in mijn garage gestaan.”

Wederopbouw
Max gaat verder: “In 2020 werd met de wederopbouw begonnen. Dat vond plaats bij Oldtimer Vetter in Niederscherli bij Bern. Hij werd wit gespoten en de motor werd compleet gereviseerd. Het onderstel en de remmen werden vernieuwd en er werd een nieuwe veiligheidstank gemonteerd. De accu kreeg een plaats voorin in verband met de gewichtsverdeling. De motor kreeg een dubbele ontsteking en speciale aanzuigsteunen en werd bovendien van een nieuwe Weber DCOE 40 carburateur voorzien.
Uiteraard kreeg hij splinternieuwe lichtmetalen racewielen en bijbehorende banden.

Vandaag-de-dag heeft men de NSU-Spiessmotor verder doorontwikkeld, van benzine-inspuiting en elektronische ontsteking en een vijf versnellingsbak voorzien, maar ik wil hem het liefst zoveel mogelijk origineel houden.”

Tot slot
Max heeft de training en de diverse stints goed gereden. Hij moest wel wennen aan de 76 haarspeldbochten, logisch wat hij heeft zijn licentie op het circuit gehaald.
In de laatste stint begaf de koppeling het jammer genoeg. Logisch want om de motor op toeren te houden moet er heel wat gedubbelcloucht worden. Hij kreeg van een medecoureur met een Plymouth Road Runner met een 8,3 liter V8 benzine met RON 108…uitermate geschikt om bergop te racen!

We kijken terug op een geslaagde bergrace en op een 52-jarige gepassioneerde vriendschap!
(wordt vervolgd)