Tekst en foto’s: Rob Strating 

“Die Klassik-Weltmesse” 

Voor de 34^e keer werd van 3 tot 7 april 2024 de Techno Classica in Essen georganiseerd met meer dan 1250 exposanten uit 30 landen die samen 2700 oldtimers en klassiekers hadden meegebracht.
Ik kreeg als autojournalist een accreditatie en heb weer geweldig genoten!

Ik moet het sinds 2020 vrijwel zonder grote beurzen van nieuwe auto’s doen en het ziet er naar uit dat het fenomeen Autosalon voorgoed voorbij is.
Dit in tegenstelling tot de oldtimerbeurzen die geweldig floreren. Ik was dit jaar eerder bij de InterClassics in Maastricht, begin april dus bij de Techno Classica in Essen en op 1 juni a.s. heb ik een accreditatie in Luzern in Zwitserland bij de Swiss Classics World.

De Techno Classica geldt niet alleen als dé Klassieke Wereldbeurs, het is de meest beroemde en grootste oldtimerbeurs in de wereld.
Hij wordt sinds 1989 georganiseerd en bestaat uit een oppervlakte van 120.000 m², zo  ongeveer 17 voetbalvelden, verdeeld over 8 hallen.
Natuurlijk kregen jarige automobielen bijzondere aandacht, zoals de Volkswagen Golf die in maart 50 jaar oud was, evenals de Porsche Turbo en de Citroën CX.
De Ford Mustang vierde zijn 60^e verjaardag, de Scuderia Ferrari bestaat 95 jaar, Morgan 115 jaar en Rolls Royce blies 120 kaarsen uit.
Ik neem u aan de hand van foto’s mee over de beurs…

1. Volkswagen Golf 1974

Half de jaren ’60 was men er bij Volkswagen van overtuigd dat de kever niet eeuwig zou meegaan. Al in 1970 werd de Italiaanse meesterdesigner Giorgetto Giugiaro gevraagd een ontwerp te maken van een moderne kleine middenklasser. In maart 1974 werd hij voorgesteld en hij was het die Volkswagen uiteindelijk heeft gered. Inmiddels zijn we aan de Golf VIII toe, maar die Golf I is in Zuid-Afrika nog tot 2008 separaat gebouwd! Inmiddels schrijven we 2024 en er zijn 37 miljoen exemplaren geproduceerd over 8 generaties!

2. Rolls Royce Silver Wraith Parkward & Co Ltd Landaulet Body 1958

In 1958 bestelde Koningin Juliana een representatieve automobiel: een Rolls Royce met een cabrioletkap helemaal van achteren, een Landaulet dus. Hij droeg tijdens zijn koninklijke loopbaan het kentekennummer AA 58. Hij had een zescilinder-in-lijn onder zijn motorkap, half kop-, half zijklepper. Vele staatshoofden zijn in deze statige automobiel rondgereden. Hij stond op de beurs vanwege het 120-jarig bestaan van Rolls Royce.

3. BMW 507 1955-1959

Het is vrijwel zeker dat BMW aan alle gebouwde 507’s geld verloren heeft. Maar wat een mooie auto! Weer was de roadster op de tekentafel van Graf Goertz ontstaan en weer was het gelukt om een iconische mooie auto te bouwen. In tegenstelling tot de grote concurrent de Mercedes 300 SL heeft BMW, ondanks zijn aluminium carrosserie, geen groet racegeschiedenis kunnen schrijven. De 3168 cc V8 gaf de bloedmooie BMW genoeg vermogen, maar het bleef bij slechts 252 aantallen…

4. Borgward Isabella TS Coupé

In diverse publicaties hebben de journalisten destijds de Isabella Coupé als één van de mooiste Duitse auto’s aangeprezen. De wagen was van 1957 tot 1962 in productie voor liefhebbers die een comfortabele, maar ook sportieve wagen zochten.
Voor deze dame geldt niet alleen een bijzondere duurzaamheid, maar de prijzen liegen er ook niet om. Op dit moment tussen de 40.000 en de 70.000 euro!

5. Mercedes-Benz 180 Ambulance 1956

Deze Ambulance heeft sinds 1956 dienst gedaan bij een groot ziekenhuis in Oslo. Onder de motorkap draait een 1800 cc zijklepper, een vooroorlogse motor met slechts 52 pk die een boring heeft van 75 en een slag van 100 mm. In de limousine-uitvoering was deze Mercedes mijn eerste auto in 1970! De motor loopt als een zonnetje, maar hij heeft door zijn bouwwijze en het gewicht van de auto niet veel op te zetten. Die van mij had dezelfde grijze kleur en ik was aangenaam verrast door zijn aanwezigheid op de beurs!

6. Mercedes-Benz SSKL 1929

Met deze indrukwekkende Mercedes met een Roots compressor won de grote Duitse coureur Rudolf Caracciola in 1931 de Mille Miglia, een race dwars door Italië van 1635 kilometer van Brescia naar Bologna en Florence naar Rome en weer terug naar Brescia. Zijn monteur Wilhelm Sebastian was zijn technische toeverlaat. Voor de goede orde: er werden gemiddelden gehaald tot 170 km/h en er werd nauwelijks gerust. Caracciola reed de monsterrit in 16 uur en 10 minuten met een totaal gemiddelde van 101,1 km/h en dat over tweebaanswegen en dwars door dorpen!

7. NSU/Fiat 500 Weinsberg 1948

Al voor de oorlog bouwde NSU in Heilbronn in Duitsland Fiats in licentie onder de naam NSU/Fiat. In Duitsland waren die auto’s bijzonder geliefd, want het waren leuke Fiats die met de ‘Deutsche Gründlichkeit’ waren geproduceerd.   
Deze kleine 500 heette in Italië Topolino, wat muisje betekent. Hij kreeg vanaf 1952 geïntegreerde koplampen.
De crème-witte op de beurs is een Spider en die naam krijgt elke twoseater in Italië voor zo’n type. Hij is in Duitsland erg geliefd, want hij wordt redelijk zeldzaam!

8. Saab 93 1955-1960

Onder leiding van Gunnar Ljungström ontstond de eerste Saab personenwagen.
De grondvorm van de Saab is jarenlang onveranderd gebleven en daarom herkende men hem eigenlijk onmiddellijk. Onder de gestroomlijnde carrosserie pruttelde een DKW-tweetaktmotor die de voorwielen aandreef. De 93 was de opvolger van de 92 en had nog een split-window. Hij had een nieuw veersysteem met schroefveren en werd al gauw ingezet bij beroemde rally’s met Erik Carlsson. Het was de eerste auto van prises Irene met AA-18.

 Goliath Hochpritsche 1950

In het naoorlogse Duitsland verschenen de eerste vrachtautootjes die vooral bij handwerkslieden werden ingezet. Hij werd aangedreven door een 396 cc tweetaktmotor met 14,5 pk en kon 750 kg verstouwen. Met 60 km/h was de topsnelheid bereikt. De Goliath maakte deel uit van het Borgwardconcern in Bremen.
In een Hamburg werd een soortgelijk vrachtwagentje gebouwd, de Tempo. De gebroeders Loontjens uit Middelburg brachten ooit hiermee de biljarttafels en stoelen naar de cafés. Op de Provinciale boot naar Zierikzee moest er speciaal een extra plank worden gelegd om het driewielig voertuig aan en van boord te rijden.

10/11 Monteverdi 375 High Speed 1970

De Zwitserse autocoureur Peter Monteverdi begon onder de naam MBM (Monteverdi Basel Motors) auto’s te produceren. In 1961 ontwierp hij een F1 racewagen.

In 1967 bracht hij zijn eerste sportwagen uit die eerst MBM GT heette, maar al snel omgedoopt werd in Monteverdi 375 L High Speed. De schitterende coupé werd getekend door de Italiaanse designer Pietro Frua en Fissore nam later de productie over. Onder de motorkap vond men een 7,2 liter Chrysler V8 met 350 pk die hem tot grote prestaties bracht. De Gallery Aaldering uit Brummen bracht hem mee naar Essen.
Toen ik in de winter van 1970-1971 in Hotel Carlton in het Zwitserse St.Moritz werkte, kwam Peter Monteverdi met zijn 375 High Speed naar een vergadering van de Rotary in het hotel, voorzien van zijn eigen kenteken: BL1616. Ik maakte kennis met hem en mocht een eindje in de sneeuw meerijden, een unieke gebeurtenis die ik nooit meer vergeet!