Tekst: Rob Strating
Foto’s en film: Gianni Agosti

“Lang leve de diesel!...contradictio in terminis”

Ik had een missie voor Louwman Mercedes-Benz: met een goede klant naar de Mercedesfabriek in Sindelfingen en naar het Mercedes-Benzmuseum in Stuttgart.
Ik kreeg een schitterende C-Klasse Estate mee met een tweeliter turbodiesel met Mild-Hybrid en vierwielaandrijving. In twee dagen tijd bijna 1400 kilometer gereden en ik ben nog steeds onder de indruk.

Schoonste verbrandingsmotor ooit
Mijn geacht lezerspubliek zal zich over deze titel verbazen, want zeker in Nederland is de diesel min of meer afgezworen.
Natuurlijk weet ik wel dat we Europawijd in 2035 afscheid moeten nemen van de verbrandingsmotor, maar we leven nu in 2023 en er zijn nog steeds dieselmotoren verkrijgbaar.
Alle ellende rondom de dieselmotor is ontstaan door de ‘Dieselgate,’ waarbij autofabrikanten gesjoemeld zouden hebben met verschillende uitstootwaarden.
Dat bestrijd ik niet, maar dat is nog geen reden om de dieselmotor in de vuilnisbak te gooien.
Tegenwoordig maken we gebruik van de Euro 6- dieseltechniek en wellicht op korte termijn van Euro 7. Dankzij de toevoeging AdBlue is de uitstoot nóg geringer.
Het klinkt misschien gek, maar de moderne dieselmotor ademt slechte omgevingslucht in en blaast schone lucht uit. Ziet u een moderne dieselmotor roken? Nee dus, ik durf mijn vinger door de uitlaat van zo’n diesel halen en hem vervolgens af te likken…Niets aan de hand!
In Duitsland wordt de diesel nog steeds omarmd en wordt deze motor zelfs gepromoot! In het Duitse automagazine Auto Motor und Sport vind ik elke veertien dagen nog vergelijkende autotests van diesels.
Een andere positieve bijkomstigheid is de spreekwoordelijke zuinigheid van dieselmotoren. In deze test zal ik e.e.a. toelichten.

C-Klasse
Mercedes-Benz heeft sinds half de jaren ’90 zijn gamma in klassen verdeeld. Zo ontstond de A-, de B-, de C-, de E- en de S-Klasse. Vandaag-de-dag zijn er op deze basisklassen allerlei varianten, waaronder veel hybride- en 100% elektrische uitvoeringen.
De huidige C-Klasse is begin jaren ’80 ontstaan als opvolger van de 190, een ongelooflijk succesvol model, toentertijd getekend door de designer Bruno Sacco.
De ‘baby-Benz’ van toen heeft in 1993 de naam C-Klasse meegekregen.
De C-Klasse is absoluut niet meer klein, integendeel, maar het is in het hele gamma wél de kleinste Mercedes met achterwielaandrijving. De laatste versie kwam twee jaar geleden op de markt en is op vele punten geweldig verbeterd.
Voor mijn missie naar Stuttgart kreeg ik de demo van Salesmanager Marnix van Gilst van Louwman Mercedes-Benz in Goes mee. Er werden geen risico’s genomen eind november en dus werden er nog even winterbanden gemonteerd.

De nieuwe C-Klasse Estate
In de Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk heet de Estate al sinds 1976 T-Modell, maar de marketing in ons land vond Estate beter passen.
Ten opzichte van de vorige versie heeft hij een lengte van 4,793 m ( + 6,5 cm), de breedte: 1,82 m(+1 cm) en de hoogte 1,462 m.
Heel belangrijk is zijn wielbasis: 2,865 (+2,5 cm). Daarvan profiteren zowel de mensen voor- als achterin. Ook de spoorbreedte nam toe, dat is de afstand tussen de wielen in de breedte.
De opbergruimte is deze Estate is enorm: 490 tot 1510 liter kofferruimte, 30 liter meer dan voorheen! Onder de vloer van de bagageruimte is nog een opbergruimte voor belangrijke spullen gecreëerd.
De flanken werden gladgestreken en op de motorkap verschenen ‘powerdomes’, twee stoere verdikkingen. De beide dakdragers zijn in chroomlook uitgevoerd en die versterken zijn  mooie combi-lijn.
De ster is nu bij alle modellen groot zichtbaar in de grille geplaatst, de traditionele Mercedes-grille met de ster op de motorkap is bij de C-Klasse niet meer verkrijgbaar. De koplampen zijn nu voorzien van HD-Digitaal. Daarbij wordt het licht van een led-bron met behulp van een miljoen microspiegels via een lens op de weg geprojecteerd, een super lichtopbrengst is het gevolg.
De overhangen voor-en achter werden verkleind en het onderstel werd stevig aangepakt.

Wellness
Het is een feestje om plaats achter het stuur te nemen. Al bij het ophalen van de auto verheug ik me op de reis. De beide leren voorstoelen zitten als gegoten, de instellingen zijn logisch en de ziitingen zijn verwarmbaar. Ik ben altijd blij met een head-up-display, eigenlijk zou iedere auto met zo’n hulpmiddel uitgerust moeten zijn.
De cockpit is compleet vernieuwd: briljante displays die op allerlei manieren instelbaar zijn. Uiteraard wordt alles digitaal aangestuurd, maar ik kies voor de analoge weergave van zowel de snelheidsmeter als de toerenteller, ideaal!
De bediening van de knoppen op het fijne leren stuur spreken voor zich. Gelukkig is de touchpad verdwenen, die leidde teveel af.
Het design van het complete dashboard lijkt sterk op dat van de S-Klasse: mooie, hoogwaardige materialen, een aangename afwisseling van leer, pianolakken en geborsteld aluminium met een prachtige ‘Schwung’ aan weerszijden van de middenconsole. Zodra het donker wordt, zorgt de azuurblauwe sfeerverlichting Premium Plus voor een bijzondere ambiance en het totaalplaatje veroorzaakt een gevoel van pure wellness.
De bediening van het MBUX touchscreen is vanzelfsprekend dankzij een logische programmering en gelukkig zijn er ook fysieke knoppen onder het scherm aangebracht.
De spraakbediening is ook een uitkomst, al moeten we onderweg niet te vaak ‘Mercedes’ zeggen. De vriendelijke dame reageert onmiddellijk met: “Wat kan ik voor u doen?”
De C- klasse is mede dankzij de grotere wielbasis gezegend met veel beenruimte en is daarmee en topgezinsauto geworden.
In Duitsland is een combi stukken populairder dan in Nederland, waar de SUV zo ongeveer op nummer 1 staat.
Ik ga op dat punt met de Duitse voorkeur mee, deze Estate rijdt gewoonweg geweldig!

Eerst even wat technische gegevens

• Motor: 1993 cc viercilinder turbodiesel + Mild Hybridtechniek, 200 pk/440 Nm bij 1800 toeren/min
• Overbrenging: 9-traps automaat
• Aandrijving: AWD
• Acceleratie 0-100 km/h/topsnelheid: 7,4 seconden/ 242 km/h

Dezent, Drehmoment, Diesel!
Het was eigenlijk te lang geleden dat ik een diesel als testauto had en dan nu deze 220 d voor een grote afstand.
Als ik de titel van dit hoofdstuk vertaal: decent, koppel, diesel!
Dankzij AdBlue toevoeging en twee katalysatoren worden de uitlaatgassen gereinigd. Bij lage toerentallen trekt hij eigenlijk al verrassend. Dat is terug te voeren op het samenspel van de turbo en de Mild Hybridtechniek. Je hoeft écht geen hoge toeren te maken om tempo te maken. Akoestisch is hij heel decent aanwezig en toont daarbij geen hinderlijke vibraties, waarmee hij zich mag rekenen tot de meest gecultiveerde zelfontbranders ooit!
Dan is het een prestatie dat de 1851 kg zware C-Klasse in 7,4 seconden naar de honderd spurt. Aan de andere kant gaat hij fantastisch zuinig met de brandstof om.
In Nederland met een maximum snelheid van 100 km/h is hij in staat om 1 op 25 te halen!
Nog even over die Mild Hybridtechniek: dankzij de 48-Volt accu start de 220 d bijna onhoorbaar en zodra je het gas loslaat of remt, wordt de accu weer opgeladen.
Al heel vlug ontdekken we dat de Estate een zalige reispartner is: hij is stil en comfortabel en dit in combinatie met de fijne stoelen zijn we nauwelijks moe, zelfs na honderden kilometers!
Dan die spreekwoordelijke zuinigheid: ik heb voor alle zekerheid een klein beetje getankt, maar het was eigenlijk niet nodig geweest. Ik had de 1460 kilometer heen en terug naar Stuttgart gemakkelijk kunnen halen, mede dankzij de bij deze auto gemonteerde 66 liter-tank.
Voor de goede orde: 130 km/h gereden in Nederland vóór 6 uur op de heenweg, na 19.00 uur op de terugweg, in België 120 en in Duitsland rond de 140 km/h.
De 9-traps automaat zorgde ervoor dat de meeste kilometers zijn afgelegd met een toerental beneden de 2000 toeren/min, zijn koppel van 440 Nm ligt namelijk bij 1800 toeren en dan levert hij zijn meeste rendement. In de stadsgebieden rond en in Stuttgart hebben we natuurlijk gebruik gemaakt van de recuperatietechniek van het Mild Hybridprincipe. Alles bij elkaar dus een verbruik tussen de 1 op 20 en 1 op 22.

Tot slot de toevoeging 4MATIC. Mercedes noemt de vierwielaandrijving 4-Matic Dit systeem is een eigendomsrechtelijke ontwikkeling van Daimler AG. Het is tot stand gekomen door een samenwerking met de Oostenrijkse firma Magna Steyr AG & Co AG. Het werd voor het eerst toegepast bij de W 124 van 1987.
Ik vind de permanente vierwielaandrijving een uitkomst, vooral op natte en gladde wegen. We hebben onderweg geen sneeuw, maar wel regen gehad. Het systeem geeft een betere richtingsstabiliteit en veel meer tractie. Een zalige combinatie met winterbanden!

Conclusie
Mercedes heeft er goed aan gedaan de C-Klasse naar een hoger niveau te tillen. Een fantastisch rijcomfort, een bijzondere ambiance in het interieur en ontelbare features uit de S-klasse. De Estate levert veel laad- en beenruimte.

Hij is ongelooflijk zuinig en als je zakelijk veel kilometers maakt, is deze auto voorlopig het allerbeste alternatief!